Het jaar 2001 betekent een complete revolutie in het wereldkampioenschap motorcross. De drie traditionele categorieën die respectievelijk in 1957 (500cc), 1962 (250cc) en 1975 (125cc) werden opgericht, organiseerden tot dan toe parallelle wedstrijden. Het bedrijf Dorna, gespecialiseerd in het houden van motorraces voor pure snelheid, verwerft via een overname het recht om hetzelfde te doen voor de Grand Prix van de motorcross. Vanaf 2001 legt ze een nieuwe formule op. De wedstrijden zullen worden gehouden in één ronde van 40 minuten plus twee ronden voor elk van de drie categorieën, maar noodzakelijkerwijs op dezelfde plaats en op dezelfde datum.
Deze omwenteling verandert bijgevolg de omvang van de verschillende Grands Prix die in de loop van het seizoen worden georganiseerd. Het circuit van de Citadelle wordt gewijzigd met een start in de tegenovergestelde richting van die van de vorige edities en er worden nieuwe faciliteiten geïnstalleerd in het chalet van het monument. Het is ook gastheer van de prestigieuze Motocross des Nations. Motorcrossfans kunnen de piloten in 2001 tweemaal bewonderen in Namen, op 5 augustus voor de drievoudige Grand Prix en op 30 september voor de “Nations”.
Everest Everts
Ondanks deze uitzonderlijke opstelling is er nauwelijks spanning in de drie rondes omdat de favorieten de overhand hebben. De Fransman Pichon en de Brit Dobb winnen de 125cc en 250cc rondes. Stefan Everts verplettert de concurrentie in de 500 cc-klasse om het record van Joël Roberts met 50 Grand Prix-overwinningen te evenaren. Twee andere Belgen vervolledigen het podium: Marnicq Bervoets en de onverslijtbare Joël Smets.
De Motocross des Nations had normaliter, gezien de Belgische superioriteit, naar de Belgische piloten moeten gaan. De Amerikanen blijven thuis na de aanslagen van 11 september! Helaas hebben zowel Steve Ramon als Joel Smets pech met een reeks mechanische problemen, terwijl Stefan Everts twee van de drie ronden wint. De Fransen David Vuillemin, Yves Demaria en Luigi Seguy zetten hun naam op de lijst van winnaars en dankzij hen wint Frankrijk voor de eerste maal.
Erfgoed in gevaar?
Deze wrede nederlaag kondigt een nog grotere nederlaag aan. In 2002 vindt er geen Grand Prix van de motorcross plaats in de Citadelle van Namen. Het circuit van Genk krijgt de voorkeur en de financiële eisen van Dorna worden extravagant. Het jaar daarop keert de drievoudige wedstrijd op 20 juli terug naar Namen. Stefan Everts wordt tweemaal gekroond (in “Motocross GP” en in 125cc) en de lokale piloot Cédric Mélotte verslaat Joël Smets in de nieuwe categorie 650cc. Bij de wereldkampioenschappen domineren de Belgen hun concurrenten. Everts wint zijn zevende ‘Motocross GP’ titel, Smets wint de 650cc klasse en Steve Ramon wint de 125cc klasse.
In 2004 veranderen de regels opnieuw met de komst van een nieuwe eigenaar. Youthstream vervangt Dorna, maar de financiële logica blijft dicteren. De categorieën veranderden van naam: Mx1 (125cc), Mx2 (250cc), Mx3 (500/650cc). De wedstrijden respecteren, eens te meer, de formule met twee ronden. Namen vindt ook zijn gebruikelijk patroon terug met een Grand Prix die plaatsvindt in augustus. De MX1 en MX2 categorieën zullen daar voortaan rijden. Stefan Everts verzamelt nog steeds overwinningen op de Citadelle door mee te dingen in de MX1 competitie. In de MX2 wint de jonge Italiaan Antonio Cairoli er zijn eerste Grand Prix.
Twee nieuwigheden in 2005 in Namen. De Grand Prix vindt plaats op 8 mei, terwijl in juli op het circuit de eerste ronde van het wereldkampioenschap Supermoto plaatsvindt, een discipline waarin motorcross en pure snelheid door elkaar lopen. Stefan Everts wint de eerste ronde niet, maar wint wel de tweede en de Grand Prix voor de vijfde keer. In MX2 is Antonio Cairoli de sterkste in de eerste ronde maar hij trekt zich terug in de tweede ronde. Het is de Australiër Andrew McFarlane die de Naamse trofee wint, hij verliest de wereldtitel wel van de Italiaan.
6 augustus 2006 is opnieuw een gedenkwaardige datum voor de Grand Prix de la Citadelle. Stefan Everts behaalt de nodige punten om voor de 10e keer tot wereldkampioen te worden gekroond door beide ronden te winnen. Een paar weken later sluit hij zijn carrière af met de overwinning van de Franse Grand Prix, de 101e! In het kampioenschap ligt hij vóór op twee andere Belgen: Kevin Strijbos en Steve Ramon. Cédric Mélotte uit Namen staat 11e in deze hiërarchie. In MX2 is Antonio Cairoli ongenaakbaar in Namen maar hij laat de wereldtitel aan de Fransman Christophe Pourcel.
Tussen de grillen van de sprookjes TV
De viering van de overwinning van Everts is nog maar net achter de rug of er rijzen twijfels over het houden van een Grand Prix in Namen in 2007. Het bedrijf Youthstream, geleid door de Italiaan Giuseppe Luongo, verbergt niet zijn voorkeur voor kortere circuits, die beter zichtbaar zijn voor de toeschouwers en vooral voor de televisiecamera’s. De ronde keert, ondanks alles, terug naar de hellingen van de Citadelle. Sébastien Pourcel, de broer van de MX2-winnaar van het jaar ervoor, wint. Steve Ramon schittert niet, maar op het einde van het seizoen verwerft hij de titel toch nadat Joshua Coppins noodgedwongen stopt na een vreselijke crash in Tsjechië.
vervloekte heks
Enkele maanden na het einde van het seizoen 2007, in november, kondigt het organisatiecomité van de Grand Prix de la Citadelle via een persbericht aan dat de wedstrijd het volgende jaar niet zal kunnen plaatsvinden. De eisen, gesteld door de besluitvormingsorganen van het wereldkampioenschap en de beperkingen inherent aan het beheer van massale sportevenementen, winnen het uiteindelijk van de lokale inspanningen.
Er was een kwaliteit van prestatie in die Namur atmosfeer voor de kampioen die daar won. Ik denk dat de kampioenen die in Namen wonnen zich dat altijd met trots zullen herinneren, want het was een echte prestatie. Als we naar de lijst van winnaars kijken, hebben de grootste namen in de motorcross daar gewonnen.
Michel Lecomte (sportverslaggever)